Γράφει η Άννα Μαραγκού
Πατριωτισμός είναι συνειδητή στάση ζωής. Πατριωτισμός είναι να προσφέρεις στον τόπο σου χωρίς να αναμένεις ανταλλάγματα. Πατριωτισμός είναι να προστατεύεις τον άνθρωπο, τον πολιτισμό, τα μνημεία, το περιβάλλον και τις παραδόσεις του τόπου σου, να εκτιμάς τις αξίες και να αναγνωρίζεις τα λάθη του. Εδώ όμως υπάρχει μια αναγκαία προϋπόθεση, ένα πρωθύστερο σχήμα, όπως θα έλεγαν οι φιλόλογοι. Για να μπορείς να αγαπάς ουσιαστικά και χωρίς ανιδιοτέλεια τον τόπο σου, πρέπει να τον ξέρεις, να τον γνωρίζεις βιωματικά, όχι επιφανειακά... Για μένα ύψιστος πατριωτισμός είναι να προσφέρεις στον τόπο σου τις δυνατότητες να μορφωθεί, να αποκτήσει την εικόνα του ευρύτερου συνόλου, να απαλλαγεί από τα στερεότυπα και την υποκειμενική θεώρηση, να αναγνωρίζει το μέτρο, σε έναν ολοένα μεταβαλλόμενο και παγκοσμιοποιημένο πλανήτη.
Αυτά και άλλα γυροφέρνουν στο μυαλό μου ενώ βρίσκομαι στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου, μετέχοντας ψυχή τε και σώματι στο συνέδριο που οργάνωσε το Ίδρυμα Σύλβιας Ιωάννου με το Πανεπιστήμιο Κύπρου κάτω από τον έξυπνο τίτλο "Κειμενοποιώντας την εμπειρία - Ψηφιοποιώντας το κείμενο: Η Κύπρος μέσα από την ταξιδιωτική γραμματεία (15ος-18ος αιώνας)".
Στα χέρια μας το πρόγραμμα του συνεδρίου, ποιοτικό, καλαίσθητο, άρτια τυπωμένο σε δύο γλώσσες, λεπτομερέστατο με τα βιογραφικά των επιστημόνων και τις περιλήψεις των ομιλιών τους... Στο βήμα, επιστήμονες από οκτώ χώρες αναλύουν, περιγράφουν και σχολιάζουν τα περιηγητικά κείμενα και τις απόψεις άλλων για μας. Γύρω μας το θαύμα που λέγεται βιβλιοθήκη, με το δικό του φως, ο Άρωνας και ο Πενταδάκτυλος ως υπόβαθρα ιστορίας και μνήμης, ο φοιτητόκοσμος ως μελίσσι να ζωντανεύει τους χώρους. Μεγάλες και σωτήριες υποθέσεις η ιστορία και οι προεκτάσεις της για την παιδεία και τη νέα γενιά του τόπου.
Το Ίδρυμα Σύλβιας Ιωάννου και το Πανεπιστήμιο Κύπρου οργάνωσαν αυτό το συνέδριο για να πλαισιώσουν τον νεοσύστατο "Ζέφυρο", τη νέα διαδικτυακή πλατφόρμα όπου έχουν συγκεντρωθεί και κατηγοριοποιηθεί όλες οι πληροφορίες περί Κύπρου που εντοπίστηκαν σε 125 εκδόσεις, σε 11 γλώσσες, από τον 15ο μέχρι τον 18ο αιώνα από τη συλλογή του Ιδρύματος Σύλβια Ιωάννου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο καθείς από μας και ο πλανήτης όλος, ο κάθε ενδιαφερόμενος, περίεργος, ερευνητής, μαθητής, φοιτητής, ξένος, ντόπιος, νέος, ηλικιωμένος θα μπορεί με το πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή του να χαρεί, να διαβάσει, να ερευνήσει, να χαζέψει στο πρωτότυπο κείμενο και σε μετάφραση τον θησαυρό της ιστορίας που μάζεψε η Σύλβια Ιωάννου όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτό για μένα είναι πατριωτισμός. Να προσφέρεις στον τόπο σου αντίδωρο τη δυνατότητα γνώσης και θέασης για όλους.
Εγχείρημα πολύχρονο, πανδύσκολο και πολυεπίπεδο που συστεγάζει τη σύγχρονη τεχνολογία και την ιστορική γνώση, εγχείρημα που οφείλεται στο πάθος, την αφοσίωση και την επιμονή των ανθρώπων του Ιδρύματος Σύλβιας Ιωάννου κάτω από την αυστηρή επιστημονική επίβλεψη της καθηγήτριας Ίλιας Χατζηπαναγιώτη-Sangmeister. Παράδειγμα λαμπρό προς μίμηση και για τα δικά μας, για τις συλλογές των δικών μας ιδρυμάτων που βρίσκονται τριπλοκλειδωμένες, αθέατες και απόμακρες από το κοινό τους, συλλογές που θα μπορούσαν να προσφέρουν τα μέγιστα στη γνώση και στην περηφάνια μας.
Ως ευ παρέστητε, Σύλβια Ιωάννου, Άρτεμις Σκούταρη και Δημήτρη Στεφάνου και όλοι (και είναι πάρα πολλοί) που δουλέψατε για τον "Ζέφυρο" και σας ευχαριστούμε γιατί προσφέρατε τη γνώση στην οικουμένη και στο σπίτι μας.
Ας φυσήξει, λοιπόν, και ο Ζέφυρος στη μεγαλόνησο!
