«Αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία, κατανοούμε την απόγνωση. Το κουράγιο των δημιουργικών ανθρώπων να συνεχίζουν να δημιουργούν μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την κρίση. Θα αρπάξουμε κάθε ευκαιρία για να δημιουργήσουμε θετικές προοπτικές για το μέλλον.»

Στον αντίποδα αυτής της δήλωσης, της Γερμανίδας υπουργού Πολιτισμού Μόνικα Γκρούτερς, παραθέτουμε –για την ιστορία– τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να απευθυνθεί στους εργαζόμενους στον πολιτιστικό τομέα της χώρας του ο Κύπριος υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Πρόδρομος Προδρόμου:

«Επειδή στο υπουργείο αυτό εκτός από τον πολιτισμό έχουμε και την εκπαίδευση θέλω σήμερα να σημειώσω ότι μπροστά στις έκτακτες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία, περισσότερο επείγοντα ήταν τα ζητήματα που αφορούσαν σχεδόν εκατό χιλιάδες παιδιά και άλλα τόσα νοικοκυριά, με την αναστολή φοίτησης στα σχολεία. Επειδή έπρεπε να ασχοληθούμε κατεπειγόντως με την εκπαίδευση, αυτό δεν σημαίνει ότι ξεχάσαμε τον πολιτισμό [...]»

Το ξαναγράψαμε: είναι σημαντικό να κρατήσουμε την έμφαση της Γερμανίδας υπουργού στις λέξεις «αντιλαμβανόμαστε / κατανοούμε».

Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε τη διάθεση που αποπνέουν οι λέξεις που επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο Κύπριος υπουργός: «επειδή στο υπουργείο αυτό..., περισσότερο επείγοντα ήταν...».

Είναι ο ίδιος ο υπουργός... control freak ή οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες αργές στο να ανταποκριθούν σε μια επείγουσα κατάσταση;

Είκοσι δύο μέρες μετά τη λήψη των πρώτων περιοριστικών μέτρων εξαιτίας του κορωνοϊού με τα οποία ο πολιτισμός κατέβασε ρολά λόγω της απαγόρευσης συνάθροισης 75 ατόμων και άνω σε έναν χώρο [θυμάστε;], ο υπουργός επέλεξε να απευθυνθεί στους ανθρώπους του πολιτιστικού τομέα με αυτές τις προτάσεις. Αποκαλύπτοντας αφενός την επικοινωνιακή του ένδεια. Ξεκαθαρίζοντας, αφετέρου, πως ακόμη και σε κρίσεις όπως η παρούσα, η παιδεία για τον ίδιο θα είναι πάντα «περισσότερο επείγουσα». Και προκαλώντας σε όλους μας το ερώτημα: ο ίδιος ο υπουργός θα ξημεροβραδιαζόταν στο γραφείο του για να δει πώς θα στήριζε παιδεία και πολιτισμό; Βοήθεια έχει; Πολιτιστικές Υπηρεσίες στις οποίες να αναθέσει μια προεργασία έχει; Είναι ο ίδιος... control freak ή οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες αργές στο να ανταποκριθούν σε μια επείγουσα κατάσταση;

Το λέω γιατί θα μπορούσε αμέσως μόλις διαφάνηκε αυτή η κρίση, να δώσει ο υπουργός εντολές να δουλεύουν οι Πολιτιστικές πάνω σε μια πρόταση μέχρι ο ίδιος να ασχοληθεί με τα κατεπείγοντα, και σε διάστημα δεκαημέρου (;) να ανακοινωθεί κάτι. Και για το θεαθήναι, ακόμη και πριν την κατάληξη σε μέτρα, να κάνει μια δήλωση ο διευθυντής Πολιτιστικών Υπηρεσιών ότι οι λειτουργοί του εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση «αναγνωρίζοντας, κατανοώντας...» τις δυσκολίες.

Οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες, που μέσω της σελίδας τους στο facebook, το πιο άμεσο εργαλείο αυτή τη στιγμή για επικοινωνία –το έχουν μάθει και οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας– θα μπορούσαν να κάνουν θαύματα. Να «μοιράζονται» ανακοινώσεις πολιτιστικού περιεχομένου, να απευθύνονται εύκολα και άμεσα όχι μόνο στους δημιουργούς αλλά και στο κοινό. Αντίθετα, το cover photo τους είναι η αφίσα του φεστιβάλ Κινηματογραφικές Μέρες Κύπρος που, δυστυχέστατα, δεν έγινε ποτέ (θα τέλειωνε, μάλιστα, χθες, Σάββατο αν πραγματοποιείτο...) ενώ οι τρεις τελευταίες τους αναρτήσεις (8 Απριλίου, 30 Μαρτίου, 23 Μαρτίου) ήταν για το ίδιο θέμα! Θα αναρωτιέστε ποιο. Αντιγράφω: «ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: Η περίοδος ενστάσεων σε σχέση με τον κατάλογο των υποψήφιων έργων για τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας για εκδόσεις του έτους 2019 λήγει την Τρίτη 14/04/2020».

Δεν επιχειρώ να ρίξω την ευθύνη του φιάσκου με τα μέτρα στήριξης για τον πολιτισμό από τον υπουργό στις Πολιτιστικές Υπηρεσίες. Απλά από τον υπουργό δεν περιμένω τίποτα. Δεν γνωρίζει το πολιτιστικό τοπίο, είναι προφανές. Και απέδειξε ότι δεν τον νοιάζει να το μάθει κιόλας.

Από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες, όμως, που γνωρίζουν και έχουν πραγματική έγνοια, ανέμενα περισσότερα.

Αντιλαμβανόμαστε, πια. Κατανοούμε: ο πολιτισμός δεν αφέθηκε στην τύχη του. Το κράτος παίζει την τύχη του στο Προ-Προ.