«Αγαπητή Αργυρώ, όπως ανέφερα, είμαι βετεράνος φωτογράφος μόδας και ομορφιάς με διεθνείς επιτυχίες, ο λόγος που έφτασα στην κορυφή είναι επειδή παρήγαγα πρωτότυπες ιδέες που εκτιμήθηκαν από τους ειδικούς και κατανοήθηκαν από το ευρύ κοινό. Πρόσφατα προέκυψε η ιδέα μιας ταινίας για τη ζωή μου. Εάν σας ενδιαφέρει μπορείτε να είστε η σκηνοθέτης της ταινίας και θα μπορούσαμε να γράψουμε μαζί το σενάριο. Αυτή η συνεργασία θα παράγει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Με τις θερμότερες ευχές μου, Τόνι.»

Το ντοκιμαντέρ «I,Tony» που θα ανοίξει το φετινό φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λεμεσού σε σκηνοθεσία Αργυρώς Νικολάου και Μάργκο Φυτούση ήταν το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας. «Δύο πράγματα μου κίνησαν το ενδιαφέρον, το ότι είναι τρομερός χαρακτήρας και ο τρόπος που έλεγε ιστορίες. Το είδος των ιστοριών που έλεγε, η εποχή που έζησε, το ότι υπήρξε αυτός ο κόσμος και τον μεταφέρει με τόση γλαφυρότητα και πάθος. Επίσης συνδέομαι με και θέλω να στηρίζω ιστορίες Κυπρίων. H Κύπρος έχει αξιόλογους ανθρώπους που ζουν και έζησαν στο εξωτερικό. Δεν έχουμε μια ολοκληρωμένη πολιτιστική ιστορία της τέχνης της Κύπρου. Το τι σημαίνει να είσαι Κύπριος, ενεργός στο εξωτερικό και πώς μετά γίνεσαι αποδεκτός ή όχι όταν επιστρέψεις. Πώς εμπίπτουν αυτές οι παγκόσμιες ιστορίες μέσα στις τοπικές;» είπε η Αργυρώ.







Σίγουρα η ζωή του Τόνι Μουσουλίδη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το λιγότερο κινηματογραφική. Πίσω από το ζωντανό, πολυμήχανο, ευγενικό βλέμμα των 86 χρόνων είναι αποτυπωμένες εικόνες και ιστορίες μιας ολόκληρης ιστορικής εποχής. Φωτογραφικό στούντιο στο Μέιφεαρ του Λονδίνου, ταξίδια σε Παρίσι, Νέα Υόρκη, Άμστερνταμ, Βερολίνο, Τηλέμαχος Κάνθος, Τζον Χιούστον, Άντι Γουόρχολ, Μαρί Κλερ, Βογκ, The Sunday Times, Τζον Φρεντς, Πίτερ Σέλερς, εμπειρίες αποτέλεσμα ενός συνδυασμού ταλέντου, σφοδρής επιμονής και τύχης.

Το 1971 ο Τόνι κλήθηκε από τον Άντι Γουόρχολ να ετοιμάσει ένα πορτρέτο του.Ο Τόνι του πρότεινε να τον φωτογραφήσει ως βυζαντινό αυτοκράτορα με τις ακτίνες του στέμματος να αποτελούν τα αστέρια της αμερικανικής σημαίας.

«Ήξερα ότι είχε ενδιαφέρον ως χαρακτήρας. Όταν ήρθα Κύπρο τον επισκέφθηκα και μου είπε όλες αυτές τις ιστορίες, ήταν έτοιμος με τις σημειώσεις του και όλα. Το είχα συζητήσει με τη Μάργκο και αποφασίσαμε ότι δεν θέλαμε να κάνουμε ένα τυπικό σενάριο για τη ζωή του, έτσι αφού δουλέψαμε την ιδέα καταλήξαμε στη μορφή ντοκιμαντέρ με έναν συνδυασμό αφήγησης και αναπαράστασης. Είναι τόσο θεατρικός που θα ταίριαζε στον χαρακτήρα του. Και όντως. Μας έδειξε μεγάλη εμπιστοσύνη» είπε η Αργυρώ.





« "Αυτός ο μικρός θα γίνει μεγάλος καλλιτέχνης" είπε ο Τηλέμαχος Κάνθος όταν παρατήρησε την έκφραση της καμήλας σε μια ζωγραφιά που έκανα. Ο πατέρας μου ήταν εισαγωγέας των ραπτομηχανών Singer. Εκείνο τον καιρό δεν είχε σπίτι χωρίς ραπτομηχανή. Κάλεσε τον Κάνθο σπίτι μας για να του ζητήσει να σχεδιάσει μια κοπέλα που 'να φαίνεται σέξι αλλά όχι πουτανέ' για μια διαφήμιση». Έτσι άφησε τη Λευκωσία για το Λονδίνο όπου σπούδασε κινηματογράφο πού ήταν η πρώτη του αγάπη.

«Η οικογένειά μου είχε τα σινεμά Regina στην οδό Ρηγαίνης στη Λευκωσία. Δούλεψα σαν διευθυντής του σινεμά γιατί ήξερα όλες τις ταινίες μέσα, έξω. Είχα στον νου μου ακριβώς τι ήθελα να προσφέρω, ποιοι είναι οι πελάτες μας και έκανα αρκετά καινοτόμα πράγματα για την εποχή. Το σινεμά Regina ήταν το πρώτο σινεμά με κλιματιστικό για παράδειγμα».Γύρισε την πρώτη του ταινία «Spliffs, Joints and Pot» το 1965 με την οποία συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μιλάνου. Μια ταινία για μια παρέα ναρκομανών που σύχναζαν στο φαρμακείο απέναντι από το διαμέρισμά του στο Λονδίνο.

«Για να κάνω άλλη ταινία έπρεπε να βρω λεφτά, λεφτά δεν είχα και δεν βρίσκεις όταν είσαι Mr Nobody. Δεν θα σου δώσει κανένας μισό εκατομμύριο για να κάνεις άλλη ταινία. Έτσι ξεκίνησα να βγάζω φωτογραφίες και ήμουν τυχερός που γνώρισα τον Τζον Φρεντς, τον μεγαλύτερο φωτογράφο μόδας της Ευρώπης εκείνη την εποχή. Για να προοδεύσεις σε μια δουλειά πρέπει να το τρέχεις ή να έχεις σαν δάσκαλο τον καλύτερο ». Ο Τζον Φρεντς προσέλαβε τον Τόνι ως έναν από τους βοηθούς του, όταν ο δεύτερος για να του αποδείξει πόσο πολύ ήθελε τη δουλειά πήρε την αγγλική έκφραση «I would give my front tooth» κυριολεκτικά και επιχείρησε να βγάλει το μπροστινό του δόντι με μια πένσα. Η αποφασιστικότητα και η επιμονή του εντυπωσίασαν τον Φρεντς που όταν έφυγε του άφησε το στούντιό του και από εκεί έχτισε τη δική του καριέρα σαν φωτογράφος μόδας για διαφημιστικές εταιρείες, περιοδικά και εφημερίδες της εποχής.





Στο σαλόνι του διαμερίσματός του σε μια συνοικία στον Στρόβολο, ξεχωρίζει και μου δείχνει μια φωτογραφία με τρία γυναικεία πόδια με καλσόν μπροστά από σε ένα εξωγήινο σκηνικό με ένα διαστημόπλοιο στο φόντο. «Το περιοδικό Μαρί Κλερ μου έδωσε τρία καλσόν και μου είπε κάνε ό,τι θέλεις. Σκέφτηκα την ιδέα ενός διαστημόπλοιου που προσγειώνεται σε έναν πλανήτη και συναντά ένα εξωγήινο πλάσμα με τρία γυναικεία πόδια! Ενθουσιάστηκαν! Σε κάθε φωτογραφία, έλυνα το πρόβλημα πρώτα με το μυαλό μου και μετά έβγαζα τη φωτογραφία. Είναι η σκέψη που σε οδηγεί στην πρόοδο, η αγάπη για αυτό που κάνεις και η επιμονή, πάντα ο στόχος μου ήταν η κορυφή σε ό,τι έκανα και πάντα με εντιμότητα. Μάγευα τους ανθρώπους και η μαγεία ήταν να μην είσαι ψεύτης, κλέφτης ή απατεώνας».

[gallery type="slideshow" size="full" ids="97564,97562,97581,97563,97582,97583"]



I say τομέιτο, you say τομάτο

«Ζήτησα από την Αργυρώ να κάνει την ταινία όταν διάβασα μια συνέντευξή της στην εφημερίδα και μου άρεσε η δουλειά της. Επίσης, γιατί πάντα να είναι άντρες που επιτυγχάνουν στην κινηματογραφική βιομηχανία; Όταν ξεκίνησε το πρότζεκτ ήξερα ακριβώς τι θα βγει. Ίσως κάποια σημεία να τα έκανα διαφορετικά αλλά τις άφησα να κάνουν της 'κκελλές' τους, τους έχω εμπιστοσύνη» είπε ο Τόνι στην ερώτηση γιατί διάλεξε την Αργυρώ Νικολάου για αυτό το πρότζεκτ.

Η Αργυρώ Νικολάου και ο Τόνι Μουσουλίδης κατα τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας.Φωτογραφία ©Αντριάνα Λαγούδη

«Ο καθένας δομεί με πολύ συγκεκριμένο τρόπο το αφήγημα της ζωής του και όταν κάνεις ντοκιμαντέρ με θέμα μια προσωπικότητα έχεις ευθύνη η οποία δεν σημαίνει ότι θα κάνεις ό,τι σου ζητήσει αλλά οφείλεις να διαπραγματευτείς με τον χαρακτήρα σου. Είναι μια συζήτηση και διαβούλευση. Εμείς δώσαμε μια ερμηνεία της ζωής του Τόνι, του δικού του αφηγήματος. Η φωτογραφία και οι επιλογές στο μοντάζ δείχνουν τη δική μας οπτική γωνία, πιστεύω με μια ισορροπία κριτικής, σεβασμού και τρυφερότητας απέναντί του» είπε η Αργυρώ.

Το ντοκιμαντέρ « I, Tony» θα προβληθεί στην έναρξη του 15ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Λεμεσού την Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου στις 8 μ.μ. στους Χαρουπόμυλους Λανίτη. Παράλληλα με την προβολή η γκαλερί «Τhe Island Club» παρουσιάζει έκθεση με 13 Φωτογραφίες του Τόνι Μουσουλίδη. Περισσότερες πληροφορίες www.filmfestival.com.cy