PREMIERE 6

Λευκωσία: Πέμπτη 25 Μαΐου 2023 - Θέατρο Παλλάς, Πύλη Πάφου, 20:30.

Λεμεσός: Παρασκευή 26 Μαΐου 2023 - Θέατρο Ριάλτο, 20:30.

Maxim Berezovsky: Συμφωνία αρ. 19 σε Ντο μείζονα [Παγκύπρια Πρεμιέρα]

Piotr Ilyich Tchaikovsky: Κοντσέρτο για βιολί σε Ρε μείζονα, έργο 35.

Pēteris Vasks: Musica serena [Παγκύπρια Πρεμιέρα]

Antonín Dvořák: Τσεχική Σουίτα σε Ρε μείζονα, έργο 39.

Wolfgang Schröder - βιολί / Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου / Daniel Raiskin - μαέστρος

Σε αυτήν την άκρως ενδιαφέρουσα συναυλία, η Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου, υπό την έμπειρη διεύθυνση του Daniel Raiskin, θα παρουσιάσει για πρώτη φορά στην Κύπρο τη Συμφωνία αρ. 19 του Maxim Berezovsky, ένα κρυφό διαμάντι του κλασικού ρεπερτορίου. Θα ακολουθήσει το λυρικό και δεξιοτεχνικό Κοντσέρτο για βιολί του Tchaikovsky που θα ερμηνεύσει ως σολίστ ο εξάρχων της ορχήστρας Wolfgang Schröder. Το συναισθηματικό και εντυπωσιακό έργο Musica Serena για ορχήστρα εγχόρδων του Pēteris Vasks θα λάβει επίσης την παγκύπρια του πρεμιέρα. Το πρόγραμμα θα κλείσει με εικόνες της Βοημικής υπαίθρου: την Τσέχικη Σουίτα του Dvořák, μία σειρά από παραδοσιακούς τσεχικούς χορούς.

Υποστηρικτές: Θέατρο Ριάλτο

Τιμές εισιτηρίων: Ζώνη Α: €18 / €14 (μειωμένο) - Ζώνη Β: €13 / €10 (μειωμένο)

Δικαιούχοι μειωμένων εισιτηρίων: Μαθητές, στρατιώτες, φοιτητές, συνταξιούχοι, πολύτεκνες και πενταμελείς οικογένειες με παρουσίαση ταυτότητας. Δωρέαν είσοδος σε άτομα με αναπηρίες.

Προπώληση εισιτηρίων:

Θέατρο Παλλάς, Πύλη Πάφου (Γωνία Ρηγαίνης και Αρσινόης, 1010, Λευκωσία, 22 410181):

Aπό την ιστοσελίδα www.cyso.org.cy, το Ταμείο του Θεάτρου κάθε Τετάρτη, 16:00 - 19:00 και 2 ώρες πριν την έναρξη.

Θέατρο Ριάλτο, (Ανδρέα Δρουσιώτη 19, Πλατεία Ηρώων, 3040, Λεμεσός, 77777745):

Από την ιστοσελίδα www.rialto.com.cy, το Ταμείο του Θεάτρου Δευ-Παρ: 10:00-15:00 και 1,5 ώρα πριν την έναρξη.

Πληροφορίες: 22 463144 και www.cyso.org.cy

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

MAXIM SOZONTOVICH BEREZOVSKY

ca’ 1745 – April 2nd, 1777, Russian Empire.

Συμφωνία αρ. 19 σε Ντο μείζονα (ca’ 1770 - 1773), [Παγκύπρια Πρεμιέρα].

Ο Berezovsky γεννήθηκε στην περιοχή της σημερινής Ουκρανίας και πιθανότατα σπούδασε στο Κίεβο. Ήταν ο πρώτος αυλικός συνθέτης της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και θεωρείται ο πρώτος στη ρωσική μουσική ιστορία που έχει συνθέσει συμφωνία και όπερα. Ένα είναι βέβαιο, ότι είχε ζήσει στην Μπολόνια της Ιταλίας την ίδια ακριβώς εποχή με τον Mozart και ότι σπούδασαν και οι δύο με τον Padre Martini. Το πιθανότερο είναι ότι γνωρίστηκαν και συνεργάστηκαν μεταξύ τους. Όταν επέστρεψε πίσω στη Ρωσία, υπηρέτησε στην αυλή της Μεγάλης Αικατερίνης στην Αγία Πετρούπολη. Τα πιο δημοφιλή του έργα είναι εκκλησιαστικά χορωδιακά κομμάτια γραμμένα για τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. To μεγαλύτερο μέρος της εργογραφίας του δυστυχώς έχει χαθεί. Η Συμφωνία σε Ντο μείζονα χρονολογείται από την Ιταλική του περίοδο και ανακαλύφθηκε στα αρχεία του Βατικανού μόλις πριν από 20 περίπου χρόνια. Είναι πολύ ενδιαφέρον και τιμητικό να έχουμε την πρεμιέρα αυτού του έργου απόψε στην Κύπρο. Μια στιλιστική σύγκριση με την πρώιμη συμφωνική μουσική του Mozart θα έδινε στον κάθ’ ένα από μας περισσότερες απαντήσεις για τη μουσική των λιγότερο γνωστών συνθετών της κλασικής περιόδου.Η Συμφωνία σε Ντο μείζονα εκτελείται χωρίς διακοπή, γεγονός που πιθανόν να υποδηλώνει ότι το έργο προοριζόταν ως εισαγωγή στη μοναδική του όπερα, Il Demofonte (Δημοφώντας).

PYOTR ILYICH TCHAIKOVSKY

7 Μαΐου, 1840, Votkinsk, Ρωσία – 6 Νοεμβρίου, 1893, Αγία Πετρούπολη.

Κοντσέρτο για βιολί σε Ρε μείζονα, έργο 35.

Το Κοντσέρτο για βιολί του Tchaikovsky γράφτηκε το 1878, αμέσως μετά τον τερματισμό του καταστροφικού γάμου του συνθέτη. Για να ξεφύγει παντελώς, ταξίδεψε μέχρι την Ελβετία, όπου συνάντησε τον παλιό του φίλο, τον βιολιστή Joseph Kotek. Μαζί έπαιξαν, ανάμεσα σε άλλα, τη Symphonie Espagnole του Lalo, και η εμπειρία αυτή προφανώς παρακίνησε τον Tchaikovsky να αρχίσει άμεσα δουλειά πάνω σε ένα κοντσέρτο για βιολί. Τα προσχέδια ολοκληρώθηκαν μόλις σε 11 ημέρες και η ενορχήστρωση κράτησε μόνο δυο εβδομάδες. Παρόλο που ο Kotek ήταν αυτός που τον συμβούλευε για το σολιστικό μέρος του έργου, ο Tchaikovsky αφιέρωσε το κοντσέρτο στον διάσημο βιολιστή Leopold Auer. Όταν έφτασε η στιγμή να παιχτεί το κομμάτι, τόσο ο Kotek όσο και ο Auer αρνήθηκαν την πρόταση του Tchaikovsky να παίξουν την πρεμιέρα του, ισχυριζόμενοι πως το κομμάτι είναι πολύ δύσκολο και αδύνατο να παιχτεί. Η πρεμιέρα καθυστέρησε μέχρι και την 4 η Δεκεμβρίου 1881, όταν ο Adolf Brodsky το έπαιξε με την Φιλαρμονική της Βιέννης. Αν και κάποιοι από το κοινό χαιρέτησαν με θέρμη το έργο, ο διάσημος κριτικός Eduard Hanslick είχε αντίθετη άποψη. Μετά από κάποια χρόνια όμως, ο ίδιος ο Auer ενθάρρυνε τους σπουδαστές του να μελετούν το κοντσέρτο και σταδιακά έγινε ένα από τα αγαπημένα έργα όλων των εποχών. Το έργο είναι γεμάτο από λυρικές μελωδίες που υποδηλώνουν σλάβικα και ρωσικά λαϊκά τραγούδια, που τόσο συχνά βρίσκουν τον χώρο τους στα μπαλέτα του Tchaikovsky. Παρά τις δυσκολίες του σολιστικού μέρους, το βιολί επικεντρώνεται στο να διανθίζει το θέμα παρά να παρουσιάζει καθαρά τεχνικά περάσματα. Το δεύτερο θέμα της πρώτης κίνησης πολύ συχνά χαρακτηρίζεται ως μια από τις ομορφότερες λυρικές μελωδίες του Tchaikovsky. Μια σχεδόν υπερβολικά εκφραστική Canzonetta στη μακρινή και απροσδόκητη τονικότητα της Σολ ελάσσονα υπηρετεί ως η δεύτερη κίνηση του έργου. Στο ζωντανό φινάλε, η επιρροή του λαϊκού τραγουδιού είναι πιο ευδιάκριτη, τόσο στις αρμονίες όσο και στις μελωδίες που είναι κτισμένες πάνω σε τέταρτες κατιούσας. Βλέποντάς το στο σύνολό του, το έργο αποδεικνύεται ως ένα από τα πιο δημιουργικά και λιγότερο επιτηδευμένα έργα του Tchaikovsky.

PĒTERIS VASKS

16 Απριλίου, 1946. Aizpute, Λετονία.

Musica serena, για ορχήστρα εγχόρδων, (2015), [Παγκύπρια Πρεμιέρα].

Ο Pēteris Vasks είναι ένας από τους πιο διάσημους Λετονούς συνθέτες στον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της δημιουργικής του ζωής, εξελίχθηκε από έναν νέο και πρωτοποριακό δημιουργό, που μιλά τη γλώσσα της μοντέρνας μουσικής, σε έναν αξιόλογο καλλιτέχνη που απεικονίζει την αιώνια μονομαχία μεταξύ καλού και κακού με τις λεγόμενες νέες αρχές της απλότητας, καθώς επίσης και την καθολικά κατανοητή ηχητική έκφραση. Με το Musica serena του, ο Pēteris Vasks τιμά τον επί χρόνια Φινλανδό φίλο του και μαέστρο Juha Kangas με την ευκαιρία των 70ων του γενεθλίων. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Kangas διηύθυνε πρεμιέρες πολλών έργων του Vasks για ορχήστρα εγχόρδων με τη δική του Ορχήστρα Δωματίου Ostrobothnian. Η επτάλεπτη Musica serena, εκτείνεται από ένα πλατύ δυναμικό εύρος, δημιουργώντας από τις απαλές αστραφτερές αρμονικές του βιολιού στο Andante cantabile μέχρι το κεντρικό φορτίσιμο του Maestosο, στο να ανακτήσει σταδιακά την ηρεμία της στο πιανίσιμο που οδηγεί στις αρχικές αρμονικές νότες του έργου.

ANTONÍN LEOPOLD DVOŘÁK

8 Σεπτεμβρίου 1841, Mühlhausen (Nelahozeves), Βοημία – 1 Μαΐου 1904, Πράγα.

Τσεχική Σουίτα σε Ρε μείζονα, έργο 39.

Η Τσέχικη σουίτα γράφτηκε στο σημείο της καριέρας του Dvořák που η φήμη του ανθούσε. Η σουίτα είναι αριθμημένη ως έργο 39, παρόλο που γράφτηκε ένα χρόνο μετά τους σλαβικούς χορούς του συνθέτη, που έχουν αριθμηθεί ως έργο 46. Η Σουίτα αποτελείται από πέντε κινήσεις, τρεις εκ των οποίων είναι παραδοσιακοί τσέχικοι χοροί, ενώ οι άλλες δύο είναι περιγραφική μουσική της υπαίθρου της Βοημίας, περιοχή που ενέπνευσε μεγάλο μέρος της μουσικής του Dvořák. Η πρώτη κίνηση Pastorale, έχει ποιμενικό χαρακτήρα όπου η βουκολική ατμόσφαιρα δημιουργείται από μουσική με δρόνους (η μουσική με δρόνους είναι φτιαγμένη από μακριούς σε διάρκεια, σταθερούς τόνους που προστίθενται ή αφαιρούνται με την πάροδο του χρόνου) που συνοδεύουν μια μακρά λυρική μελωδία, που περνά από τα όργανα της ορχήστρας και ελίσσεται μέσα από διαφορετικές τονικότητες. Η δεύτερη κίνηση είναι μια Polka -ο πιο διάσημος χορός της Βοημίας που βρήκε το χώρο του σε πολλά έργα συνθετών του δέκατου ένατου αιώνα. Είναι ένας χορός σε διπλό χρόνο με χαρακτηριστικό ρυθμικό μοτίβο. Η τρίτη κίνηση είναι ένας Sousedská, χορός σε τρία τέταρτα. Έχει ήρεμο, ταλαντευόμενο χαρακτήρα και συνήθως χορεύεται σε ζευγάρια. H κίνηση αυτή έχει επίσης την εναλλακτική ονομασία Minuet, αλλά ο χαρακτήρας της μουσικής είναι αρκετά διαφορετικός από αυτό που γνωρίζουμε ως βιεννέζικο Minuet της κλασικής περιόδου. Η τέταρτη κίνηση είναι ένα ρομάντζο που μας ταξιδεύει στην ύπαιθρο. Είναι πολύ πιο αργή και πολύ πιο ήπια κίνηση από τους δύο προηγούμενους χορούς, και όπως την πρώτη κίνηση παρουσιάζει μια λυρική μελωδία που περνάει από τα όργανα της ορχήστρας. Η τελευταία κίνηση του έργου είναι ένας Furiant. Πρόκειται για ένα γρήγορο ενεργητικό χορό που εναλλάσσεται τακτικά μεταξύ διμερούς και τριμερούς μέτρου. Παρέχει ένα ζωντανό και πληθωρικό φινάλε στο έργο. Ο Dvořák έγραψε άλλους δύο πολύ διάσημους furiant, ο ένας συναντάται στους Σλαβικούς Χορούς του έργο 46, και ο άλλος αποτελεί το τρίτο μέρος της Συμφωνίας του αρ. 6.

Δρ Φράνσις Νεκτάριος Γκάυ

Wolfgang Schröder

Wolfgang Schröder

WOLFGANG SCHRÖDER - βιολί

Τόσο ως σολίστ όσο και ως μέλος μουσικής δωματίου, ο Wolfgang Schröder έχει παρουσιαστεί σε περίφημες αίθουσες συναυλιών όπως η αίθουσα της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, το Concertgebouw του Άμστερνταμ, το Frick Collection Museum της Νέας Υόρκης, το Konzerthaus της Βιέννης, το Lincoln Center στη Νέα Υόρκη (“Great Performers Series”), το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Barbican Hall του Λονδίνου και το Teatro Colon του Μπουένος Άιρες. Ως μέλος του τρίο “Parnassus”, τιμήθηκε με το βραβείο “Echo Classic” για την καλύτερη ηχογράφηση μουσικής δωματίου της χρονιάς. Υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής της Ορχήστρας Δωματίου της Ευρωπαïκής Ένωσης καθώς και της Camerata Stuttgart. Υπήρξε επίσης ιδρυτής του συνόλου τρίο "Belcanto Strings" με το οποίο έτυχαν διεθνούς αναγνώρισης. Η δισκογραφία του Wolfgang Schröder είναι εκτενής. Έχει ηχογραφήσει για την MDG, τη Thorofon και άλλες σημαντικές δισκογραφικές εταιρείες. Το 2016 εξέδωσε όλες τις Σονάτες για Βιολί του Eugene Ysaye με την Hook Records. Από το 2005, παράλληλα με την ενεργό του σολιστική καριέρα, ο Wolfgang Schröder είναι ο εξάρχων της Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου.

Daniel Raiskin

Daniel Raiskin

Daniel Raiskin

DANIEL RAISKIN - μαέστρος

«Ο Daniel Raiskin είναι σαφώς ένας μουσικός με ευαισθησία, που γνωρίζει πολύ καλά την τέχνη του» (David Gutman, Gramophone)

Ο Daniel Raiskin σπούδασε στο Κονσερβατόριο της Αγίας Πετρούπολης, της γενέτειράς του, και συνέχισε τις σπουδές του στο Άμστερνταμ και το Φράιμπουργκ. Οι αρχικές του σπουδές ήταν στη βιόλα, ενώ εμπνεύστηκε να σπουδάσει διεύθυνση ορχήστρας μετά από γνωριμία του με τον διακεκριμένο καθηγητή Lev Savich. Επίσης, παρακολούθησε μαθήματα με μαέστρους όπως οι Mariss Jansons, Neeme Järvi, Milan Horvat, Woldemar Nelson και Jorma Panula. O Raiskin συχνά εντάσσει ρεπερτόριο πέραν του καθιερωμένου στα πρωτότυπα διαμορφωμένα προγράμματά του. Από την καλλιτεχνική σεζόν 2018-19, ο Daniel Raiskin είναι Μουσικός Διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Γουίνιπεγκ, ενώ έχει αναλάβει ως Κύριος Μαέστρος της Φιλαρμονικής Σλοβακίας από τη σεζόν 2020-21. Επίσης, από τη σεζόν 2016-17 είναι Κύριος Φιλοξενούμενος Μαέστρος της Φιλαρμονικής Βελιγραδίου. Οι τακτικές του συνεργασίες περιλαμβάνουν: Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Φιλαρμονική Κοπεγχάγης, Συμφωνική του Ντύσσελντορφ, Συμφωνική της Ισλανδίας, Συμφωνική Japan Century, Συμφωνική του Μάλμο, Ορχήστρα Μαριίνσκυ, Φιλαρμονική Μόσχας, Ορχήστρα Μοτσαρτέουμ του Σάλτσμπουργκ, Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Ταïβάν, Εθνική Ορχήστρα της Λυών, Φιλαρμονική της Οσάκα, Συμφωνική του Σαν Αντόνιο, Φιλαρμονική Αγίας Πετρούπολης και Φιλαρμονική Στουτγκάρδης. Οι παγκοσμίου φήμης σολίστ με τους οποίους έχει συνεργαστεί περιλαμβάνουν τους Emanuel Ax, Josè Cura, Renée Fleming, Natalia Gutman, Kari Kriikku, Simone Lamsma, Lang Lang, Francois Leleux, Alexei Lubimov, Tatjana Masurenko, Albrecht Mayer, Olli Mustonen, Steven Osborne, Julian Steckel, Anna Vinnitskaya και Alexei Volodin. Η πλούσια του δισκογραφία περιλαμβάνει τη Συμφωνία αρ. 3 του Mahler και τη Συμφωνία αρ. 4 του Shostakovich για την AVI οι οποίες έλαβαν εξαιρετικές κριτικές. Ο δίσκος με κοντσέρτα για βιολοντσέλο Korngold, Bloch και Goldschmidt με τον Julian Steckel για την AVI κέρδισε το Echo Klassik Award 2012. Άλλες πρόσφατες ηχογραφήσεις περιλαμβάνουν ένα κύκλο με όλα τα κοντσέρτα και ραψωδίες του Aram Khachaturian για την CPO, έργα για φωνή και ορχήστρα του Lutosłlawski για την Dux, καθώς και μία ηχογράφηση των έργων Isaie le Prophète και Psaumes του Alexander Tansman για την World Premiere Recordings.